Ο άγιος Μακάριος για τα νέα σώματα κατά την Ανάσταση.

Μέσα στα πλαίσια της αναδημιουργίας όλου του σύμπαντος κόσμου η οποία θα λάβει χώρα στα έσχατα της ανθρώπινης διακυβερνήσεως του κόσμου τούτου, όπου από την φθορά θα περάσει στην αφθαρσία, εντάσσεται και το δικό μας σώμα ή καλύτερα ο όλος άνθρωπος, μιας και στην Ορθόδοξη θεολογία ''άνθρωπος'' δεν νοείται ούτε το σώμα μόνο του, ούτε το πνεύμα και η ψυχή μόνη της, αλλά όταν αυτά τα στοιχεία είναι μαζί. Μόνο τότε έχουμε ''άνθρωπο''. Τα σώματα των απελθόντων θα αποδοθούν σε αυτούς και πάλι άφθαρτα, όπως άφθαρτα θα γίνουν και τα σώματα όσων θα έχουν την ευλογία να μην δοκιμάσουν θάνατο βιολογικό και που θα ζουν τότε.
Όπως γράφει ο απ Παύλος, [...] Ιδού, μυστήριον λέγω προς εσάς. Πάντες μεν δεν θέλομεν κοιμηθεί πάντες όμως θέλομεν μεταμορφωθεί εν μια στιγμή, εν ριπή οφθαλμού, εν τη εσχάτη σάλπιγγι [...] (Α' προς Κορινθίους, ιε 51-52)

Πότε θα γίνουν όλα αυτά; Μα φυσικά στην Ανάσταση κατά την Β' Παρουσία, όπου θα αποκατασταθεί ο άνθρωπος στο αρχαίο κάλλος. Ας δούμε τι αναφέρει σχετικά ο άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος.

        ''Όλα γίνονται φωτοειδή, όλα βυθίζονται στο φως''

                             Άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος

«Για το Θεό όλα είναι εύκολα, και έτσι μας έχει υποσχεθεί· όμως αυτό φαίνεται στην ανθρώπινη αδυναμία και σκέψη σαν να είναι αδύνατο. Διότι, όπως κατασκεύασε μια καινούρια φύση, τη φύση του σώματος, παίρνοντας υλικό από το χώμα και τη γη, που όμως δεν μοιάζει με την γη, και δημιούργησε πολλά μέρη, όπως τρίχες και δέρμα και οστά και νεύρα· και όπως η βελόνα όταν τη βάζουμε στην φωτιά αλλάζει χρώμα και γίνεται και αυτή φωτιά (η φύση βέβαια του σιδήρου δεν χάθηκε, αλλά ενώθηκε με τη φωτιά), έτσι και κατά την ανάσταση όλα τα μέλη ανασταίνονται και καμία τρίχα δεν χάνεται, όπως έχει γραφτεί, και όλα γίνονται φωτοειδή, όλα βυθίζονται στο φως και στη φωτιά και μεταβάλλονται, και όχι, όπως λένε μερικοί, ότι διαλύεται και γίνεται φωτιά και δεν υπάρχει η φύση τους. Διότι ο Πέτρος είναι ο Πέτρος, ο Παύλος ο Παύλος, και ο Φίλιππος ο Φίλιππος· καθένας παραμένει στη δική του φύση και υπόσταση, γεμάτος από το Άγιο Πνεύμα. Αν όμως λες ότι διαλύθηκε η φύση, τότε δεν υπάρχει ο Πέτρος ή ο Παύλος, αλλά μόνο ο Θεός υπάρχει παντού, και ούτε αυτοί που πηγαίνουν στην κόλαση αισθάνονται τιμωρία, ούτε αυτοί που απολαμβάνουν τη βασιλεία αισθάνονται ευεργεσία.

Όπως ακριβώς εάν σε κάποιο περιβόλι, που έχει κάθε είδους καρποφόρα δέντρα, και υπάρχει εκεί αχλαδιά ή μηλιά, καθώς και αμπέλι με καρπούς και φύλλα, και συμβεί να μεταβληθούν όλα τα δέντρα και τα φύλλα και να αλλαγούν σε κάποια άλλη φύση και να γίνουν όλα φωτοειδή, έτσι και οι άνθρωποι θα αλλάξουν κατά την ανάσταση και θα γίνουν τα μέλη τους άγια και φωτεινά.

Οι άνθρωποι λοιπόν του Θεού οφείλουν να προετοιμάσουν τους εαυτούς τους για αγώνα και άθληση. Και όπως ο γενναίος νέος αντέχει στα διάφορα χτυπήματα και στον αγώνα και τα ανταποδίδει, έτσι και οι Χριστιανοί οφείλουν να υποφέρουν και τις θλίψεις που προέρχονται από έξω, και τους εσωτερικούς πολέμους, για να νικήσουν  με την υπομονή, ενώ θα χτυπιούνται , διότι τέτοιος είναι ο Χριστιανικός δρόμος. Όπου υπάρχει το Άγιο Πνεύμα, εκεί ακολουθεί ο διωγμός και η πάλη. Βλέπεις τους προφήτες, στους οποίους ενεργούσε το Άγιο Πνεύμα, όπως διώκονταν  από τους ομοφύλους τους; Βλέπεις πως ο Κύριος, που είναι οδός και αλήθεια, δεν διώχτηκε από άλλο έθνος, αλλά από τους δικούς του, από τη δική του φυλή του Ισραήλ διώχτηκε και σταυρώθηκε; Το ίδιο και οι απόστολοι. Από τη στιγμή που σταυρώθηκε ο Κύριος και ήρθε το Πνεύμα το Παράκλητο και παρέμεινε στους Χριστιανούς, κανείς από τους Ιουδαίους δεν διώχτηκε, αλλά μόνο οι Χριστιανοί μαρτύρησαν. Για αυτό δεν πρέπει να παραξενεύεστε· διότι είναι ανάγκη να διώκεται η αλήθεια».

(Από την 15^η πνευματική ομιλία του αγίου Μακαρίου του Αιγυπτίου, Φ. 7, σελ. 243- 245).